Volgens de antieke filosoof Epicurus is het belangrijkste doel voor de mens om het geluk na te streven. Dit betekent niet dat we ons vol moeten stoppen met lekker eten en allerlei wilde verlangens moeten najagen, want Epicurus denkt dat het echte geluk in de matigheid ligt. Geluk is de afwezigheid van pijn en de bevrediging van onze meest eenvoudige behoeften. Hier past sober voedsel en een eenvoudig leven bij. Gesprekken met vrienden zijn volgens Epicurus de belangrijkste bron van geluk. Waarom vertel ik dit allemaal? Nou, omdat ik denk dat de filosofie van Epicurus ook voor de moderne mens erg waardevol is om nog eens het stof vanaf te blazen. Daarnaast is er een speciale plek in Epicurus' filosofie, die ook mij nauw aan het hart gaat. De tuin. In de tuin voerde Epicurus de gesprekken met zijn vrienden. In de tuin was Epicurus gelukkig.
De tuin als plek van het geluk
Ik kan mij erg vinden in de keuze van Epicurus voor de tuin als plek waar het simpele geluk ligt verborgen. In mijn dertig jaren op deze planeet heb ik evenveel zomers in tuinen van een divers pluimage doorgebracht. Ik werd geboren in een grote Limburgse tuin, waar mijn ouders iedere zomer nieuwe trucs bedachten om de aardbeien buiten de snavels van de kauwtjes te houden. Waar ik mijn eerste guldens verdiende door mijn ouders te helpen met schoffelen. En waar ik dagenlang met vriendjes op het gras lag om Wally te zoeken in de Waar is Wally-prentenboeken?
Van één tuin naar geen tuin
Inmiddels woon ik al tien jaar in de grote stad. Ik heb geen tuin meer, maar alleen een balkon. Wel probeer ik mijn balkon zoveel mogelijk op een tuin te laten lijken, omdat ik nog steeds de woorden van Epicurus in mijn hart heb gesloten. Zo heb ik een plantenklimrek aan de muur bevestigd, waardoor de muur bedekt is met een gezellig bladerdek in plaats van kaal cement en baksteen. Daarnaast heb ik grote plantenbakken bevestigd aan het balkon, waar ik een miniatuur-moestuintje onderhoud. Ik vind het heerlijk om na een werkdag met een klein harkje mijn moestuintje te verzorgen. Bovendien zijn mijn mini-komkommertjes de lekkerste komkommers die ik ooit heb gegeten. Aan het eind van de avond zet ik twee stoelen op het balkon neer en nodig ik een van mijn vrienden uit om over onze levens te praten, terwijl we aan de verte de zon onder zien gaan. Epicurus zou trots op ons zijn!